Biografia Marqueza

Gerald Martin to człowiek, który napisał biografię jednego z bardziej znanych pisarzy południowoamerykańskich - Gabriela Garcii Marqueza. Książka została wydana w Polsce przez wydawnictwo Świat Książki w roku 2009. Gerald Martin to Anglik. Pisze, że Marquez uznał go za swojego biografa.

We wstępie autor mówi, że pracował nad książką siedemnaście lat i kilka razy spotkał się osobiście z pisarzem. Pisarz sceptycznie podchodził do napisania biografii, ale ostatecznie uznał Martina(anglika) za swojego biografa. Autor wielokrotnie spotykał się z pisarzem. Pisze, że nigdy nie rozmawiał z nim "od serca". "Niech pan opisuje to co widzi" - tak powiedział do niego pewnego dnia Gabriel.

Na początku są informacje biograficzne. Gabriel Garcia Marquez urodził się w roku 1927(w tym samym roku co Roger Moor)w miejscowości o nazwie Aracataca w Kolubmii. Aracataca to nie jest duże miasto z wieloma mieszkańcami, tylko zapadła prowincja(czy nie wiem jak to nazwać. Mało ludzi tam żyje. Nie duże miasto, tylko mała wieś). Obecnie pisarz ma siedem domów w różnych zakątkach świata. Może publikować teksty we wszystkich gazetach i wszystkie gazety świata chętnie go opublikują. Wywiad z nim kosztuje około 50 000 dolarów. Wiele ważnych osób takich jak Fidel Castro, czy Bill Clinton zabiegało, żeby mieć z nim kontakt.

Przeczytałem fragment piątego rodziału pod tytułem" Student uniwersytecki i bogotaza"(jeśli dobrze pamiętam). W 1947 roku, młody (dwudziestoletni) Marquez przyjeżdża do Bogoty, położonej na wysokości 2600 metrów stolicy Kolumbii. Nie lubi Bogoty. Ojciec życzył sobie, aby syn został lekarzem, księdzem lub prawnikiem. On wybrał prawo. Mieszka w nędznych warunkach. W pokoju z wieloma osobami. Często brakuje mu pieniędzy. Opuszcza wiele zajęć. Prawo nie interesuje go. Organizuje potańcówki w Bogocie. W weekendy jeździ tramwajami po mieście, czyta teksty i rozmyśla. Jest samotny. Wie, że prawo nie jest jego powołaniem życiowym. Czyta "Przemianę" Frantza Kafki i teksty Dostojewskiego. W gazecie studenckiej ukazują się jego dwa wiersze. Pod wpływem lektur pisze pierwsze opowiadania. "Trzecia rezygnacja"(1947), to tekst o lęku przed śmiercią, lęku przed byciem pogrzebanym a w szczególności przed byciem pogrzebanym żywcem, niechęć do obrzędu grzebania zmarłych, lęk przed ludźmi, którzy umarli i nie zostali pogrzebani(tak pisze ten biograf. Ja tego nie czytałem). Drugi jego tekst to chyba "Kobieta wewnątrz kota" jeśli dobrze pamiętam. Oba opowiadania ukazały się w gazecie pod tytułem" El Espectator". Po ich publikacji Marquez został uznany nowym talentem pisarskim w Kolumbii. Biografię Marqueza czytałem w Empiku. Za mną siedziała czarnowłosa dziewczyna w okularach , która studiowała na Stosunkach Międzynarodowych, ale przed zakończeniem studiów zrozumiała, że to nie jest to i teraz studiuje Prawo(i pracuje). Przez chwilę rozmawiała z chłopakiem, który skończył Automatykę i Robotykę na Politechnice i teraz pracuje. Oprócz tego zaczął studiować co innego(nie usłyszałem co). Dziewczyna, chciała jeszcze z nim rozmawiać. Ale on poszedł i nawet nie odpowiedział jej "cześć". DZiękuję.



Marcin