wtorek, 22 grudnia 2009

Praca magisterska -fragment do poczytania:

Zarówno Anatolij Bukriejew jak i Jerzy Kukuczka urodzili się w państwie o ustroju socjalistycznym. Myślę, że fakt ten wpłyną na kształt ich charakteru. To byli ludzie z mentalnością wschodnią. Byli do siebie podobni, bo urodzili się w państwie socjalistycznym. W kraju socjalistycznym były problemy z finansowaniem wypraw. Jak już wspominałem, alpiniści sami musieli zdobyć fundusze na wyprawy. Każdy z nich miał inny sposób zdobywania pieniędzy: Bukriejew dorabiał jako przewodnik w wyprawach komercyjnych, Kukuczka malował kominy fabryk i wykonywał inne prace. Obaj byli zmuszeni sami zarabiać na swoje wyprawy. Nie byli osobami zamożnymi. Trudno im przychodziło zdobywanie pieniędzy. Mieli świadomość różnicy pomiędzy wyprawami organizowanymi przez ludzi ze wschodu a zachodnimi wyprawami. Kukuczka pisał o tej różnicy w rozdziale o zdobywaniu góry K-2, gdzie został zaproszony do udziału w niemieckiej wyprawie na ten szczyt. Myślę, że było coś takiego w psychice ludzi z krajów byłego bloku sowieckiego, że oni czuli się gorsi wobec ludzi z zachodu. Różnica w ekonomi, jakoś przełożyła się na różnicę w myśleniu. Kukuczka i Bukriejew będąc himalaistami musieli się z tym zmagać. Nie mówię tutaj, że konkretnie Kukuczka i Bukriejew czuli się gorsi od mieszkańców państw Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych, chodzi mi o to, że wtedy była taka powszechna opinia, że to co zachodnie jest lepsze. I to powszechne myślenie na pewno w jakiś sposób na nich wpływało.

Kukuczka był gorzej wykształcony od Bukriejewa. Rosjanin skończył studia wyższe(był fizykiem) i myślę, że widać to w jego tekście. Miał umysł analityczny. On ciągle myślał analizował wszystko miał zaplanowane w najmniejszym szczególe. Dokładnie wiedział jak ma wyglądać proces aklimatyzacji. Myślę, że on miał naukowe podejście do wspinania. Wykorzystywał swoją wiedzę z zakresu fizyki podczas swoich wypraw.

Obaj mieli wybitne organizmy. Mogli długo wspinać się, nie odczuwali zmęczenia. Ich wytrzymałość na zmęczenie była o wiele wyższa, niż wytrzymałość na zmęczenie innych ludzi. Byli stworzeni do uprawiania Himalaizmu. Mieli fenomenalne organizmy.

Z tekstu Kukuczki wynika, że był on człowiekiem bardziej odpornym psychicznie. Ja myślę, że uprawianie tego sportu implikuje silną osobowość. Każdy kto zdobywa ośmiotysięczniki musi charakteryzować się twardą psychiką(czyli nie mieć skonności do załamywania się). Bukriejew wspominał, że po tragedii na Evereście miał koszmarne sny, w których ratował ludzi w górach. Myślę, że dla niego każda tragedia w górach była trudna. On bardzo się tym przejmował. Kukuczka był odporniejszy, dla niego liczyło się zdobycie szczytu. W obliczu tragedii nie rezygnował z realizacji celów wyprawy. Wiedział, że himalaizm wiąże się z ryzykiem śmierci.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz