Trochę nauki i myślenie o biznesie.

s32-33

1) W epoce Dwudziestolecia Międzywojennego wielu pisarzy mówiło w swych tekstach o przyszłych, krwawych rewolucjach i wojnach. Na tle tych zapowiedzi katastrofizm Stanisława Ignacego Witkiewicza jest myśleniem łagodnym.

2) W epoce Dwudziestolecia Międzywojennego istniały dwa okresy, w których intensywnie powstawały nowe programy artystyczne. Po pierwszym okresie, gdy manifesty tworzyli przedstawiciele Skamandra, Zdrojowcy, Ekspresjoniści i Futuryści był drugi okres powstawania tekstów programowych grup Ponowy i Czartaka. Nazwy obu grup pochodzą od nazw gazet związanych z tymi grupami: „Ponowa” (1921-1922); „Czartak”.

3) Postulaty grupy o nazwie Czartak to: ludowość, swojskość i antyurbanizm. Jan Nepomucen Miller w pierwszym numerze „Ponowy” pisał”, że: klasycyzm jest zły, Futuryści i Skamandryci są źli. Sztuka ma nie mówić o zagadnieniach narodowych, tylko ma się skupić na wartościach ogólnoludzkich. Postulował powrót do ludowości. Dobrze patrzył na twórczość poety Bolesława Leśmiana.

4) Stefan Kołaczkowski zgadzała się z myśleniem Jana Nepomucena Millera. Lubił teksty poety Jana Kasprowicza. Grupa Ponowy interesowała się mitologia słowiańską. Lubili malarzy Skoczylasa i Stryjewską.

5) Stefan Żeromski zgadzał się z myśleniem Jana Nepomucena Millera. Napisał tekst „Snobizm i postęp”, w którym źle patrzył na Futurystów. Jan Nepomucen Miller pisał wstęp do pierwszego numeru gazety „Czartak” Jego postulaty to: ludowość połączona z kultem pracy i uniwersalizm. Potem wycofał się z uczestniczenia w „Czartaku” z powodu regionalizmu beskidzkiego tej grupy. Zegadłowicz, krytykował życie w mieście a dobrze patrzył na życie na wsi. Uważał, że człowiek powinien mieć kontakt z przyrodą. Widział związek między życiem człowieka a przyrodą. Źle było według niego odrywać człowieka od przyrody. Zegadłowicz był dawniej Zdrojowcem. Według Zegadłowicza nie powinno się starać o dobrą formę dzieła. Duch sam wybiera sobie dobrą formę. Edward Kozikowski w 1928 roku zgadzał się z myśleniem artystów z grupy Czartaka a w roku 1929 ich krytykował (krytykował antyurbanizm – złe patrzenie na życie w mieście).

6) Awangarda Krakowska Peipera krytykowała postulatami „Czartaka” i „Ponowy”. Podczas Pierwszej Wojny Światowej Tadeusz Peiper był w Hiszpanii, gdzie zapoznał się z działalnością ruchów rewolucyjnych. Potem wrócił. Pisał w "Nowej Sztuce". Następnie krytykował futuryzm w wydaniu włoskim. Założył „Zwrotnicę”( 1922-23, 1926-27). Tu umieszczał teksty programowe Awangardy Krakowskiej. Innymi członkami grupy byli Julian Przyboś, Jalu Kurek, Brzękowski. Julian Przyboś też publikował teksty programowe w „Zwrotnicy”. Awangarda Krakowska głosiła postulat nowej sztuki ( zmiany dotychczasowego myślenia o sztuce).

s34-35:

Tadeusz Peiper był według Jerzego Kwiatkowskiego najwybitniejszym artystą piszącym manifesty w epoce Dwudziestolecia Międzywojennego. Pisał przekonująco. Miał dobry język wypowiedzi. Uważał, że odzyskanie niepodległości było unikalnym i ważnym wydarzeniem dla Polski. Mówił o postępie cywilizacyjnym po Pierwszej Wojnie Światowej. Peiper źle patrzył na kult wsi i natury, dobrze oceniał kult nowoczesnej cywilizacji i miasta. Nie lubił ludowości. Uważał, że zadaniem ludzi, którzy tworzą programy dla sztuki nie jest burzenie dawnych zasad ( tak ja Futuryści), ale budowanie czegoś nowego. Przeciwstawiał się myśleniu romantycznemu o sztuce ( ludowość, nadmierna uczuciowość, kult natchnienia). Zgadzał się z myśleniem pozytywistów. Lubił pracę. Dobrze patrzył na postęp techniczny. Był racjonalistą . Napisał „Tędy” (1930) i „Nowe usta” ( 1925). Poezja ma mówić o teraźniejszości, ma wysławiać postęp technologiczny i socjalizm. Peiper lubił socjalizm. Wprowadził koncepcję „poematu budowy”. Uważał, że istnienie związek między sztuką a sytuacją społeczną. Każda nowa idea w sztuce implikuje zmiany w myśleniu społecznym. Artysta poprzez nowatorską formę dzieła oddziałuje na społeczeństwo – tworzy nową przyszłość. Sztuka ma być związana z tematyką współczesną, ale jednocześnie ma szukać czegoś nowego. Uważał, że każda nowość w sztuce jest przez jakiś czas zrozumiała tylko dla wąskiej grupy. Z czasem staje się zrozumiała dla każdego. Peiper stworzył szczegółową poetykę normatywną. Najważniejsze w wierszu jest zdanie ( a nie pojedyncze słowa jak u futurystów). Ważna u niego była metafora.



Chcę skończyć studia polonistyczne więc trochę się uczę przedmiotu o nazwie Historia Literatury Polskiej ( Obecnie czytam Jerzego Kwiatkowskiego " Dwudziestolecie Międzywojenne"). Mam wolne tępo czytania. Chyba będę się uczył do tego dwa lata.

Trochę szukam dla siebie jakiegoś zajęcia zarobkowego. Próbuje zadać sobie pytanie. Czym ludzie się zajmują? Obecnie chyba popularny jest tak zwany e - biznas ( strony internetowe, sklepy internetowe, portale różnej maści). Można zadać sobie pytanie: w co bym zainwestował gdybym miał pieniądze?. Ja myślę, że gdybym miał pieniądze pewnie kupił bym sobie kawałek ziemi i dom pod Wrocławiem. Jak się ma dom, zawsze można wynajmować. Mając ziemię zawsze można prowadzić jakąś działalność ( sklep, jakiś warsztat, gabinet, salon, myjnie samochodową). Jest więcej miejsca niż w bloku na osiedlu. Patrzyłem jakie usługi są świadczone przez użytkowników znanego portalu handlowego allegro.pl. Ludzie tam handlują prawie wszystkim. Dobrą cechą sklepów internetowych jest to, że nie trzeba płacić za wynajem lokalu pod sklep.Tak sobie myślę i myślę. Dziękuję.

Marcin