czwartek, 23 września 2010

Wypożyczalnia Główna Akademii Medycznej we Wrocławiu

Dzisiejsza porcja Jerzego Kwiatkowkiego "Dwudziestolecia Międzywojennego":



s42:

1) Czym była grupa Żagary? Teodor Bujnicki, Henryk Dębiński. Uważali, że odróżniają się od wcześniejszych twórców. Mieli takie poczucie inności. Wydawali miesięcznik literacki pod tytułem „Żagary”. Dla grupy Żagary teksty programowe pisali: Czesław Miłosz, Maśliński, Zagórski, Jędrychowski. Mieli oni dwie swoje gazety: „Piony” i „Żagary”. Ich tekst programowe były dobre pod względem literackim, wszyscy czterej byli dobrymi publicystami. Uważali, ze literatura powinna być zaangażowana w tematykę społeczną i polityczną i wychowywać przyszłe pokolenia dobrych Polaków. W przeciwieństwie do Kwadrygatów, mieli konkretne pomysły naprawy Państwa Polskiego w kryzysie. Ważny dla nich był kult faktu, sugestywność wypowiedzi, prozaizacja literatury. Lubili reportaże.

2) Czym była grupa Przedmieście? Krahelska, Morcinek, Kornacki, Górska Zofia Naukowska. Kto tam należał? Dla członków Przedmieścia ważny był postulat kultu faktu. Był to ich główny postulat. W roku 1926 Zofia Naukowska opublikowała w „Wiadomościach Literackich” artykuł pod tytułem „ Pisana rzeczywistość” w którym mówiła o tym, że pisarze francuscy odchodzą od literatury fikcjonalnej w stronę literatury faktu. Chcą mówić o zdarzeniach, które naprawdę miały miejsce. Do „Przedmieścia” należeli nie poeci, tylko prozaicy ( co było wyjątkiem wśród innych grup literackich tego okresu). Mówili o życiu zwykłych ludzi. Byli trochę instytucją naukową. Współpracowali z Ligą Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Działali w latach 1933-37. Literatura ma być narzędziem naukowym do badania rzeczywistości społecznej. Literatura ma mówić o życiu warstw ubogich. O bezrobotnych. Istniała analogia myślenia grupy Przedmieście i naturalizmu Emila Zoli, francuskiego populizmu, grupy Lef i Nowy Lef z tym że Przedmieście rezygnowało z pokazywania brutalności i brzydoty świata. Należy wymyślić nowe formy tworzenia: indywidualne i zbiorowe.

S 44: Zarówno Kwadryga, Żagary i Przedmieście stawiało życie nad sztuką, kolektyw nad indywidualizm, sympatyzowali z socjalizmem, ale byli politycznie suwerennie.

3) Jan Hempel był działaczem komunistycznym. Postulował zerwanie z tym co było dotychczas w literaturze i pisanie tekstów zgodne z myśleniem komunistycznym w wydaniu Związku Radzieckiego (chciał prowadzić na grunt polski kulturę proletariatu). Julian Tuwim źle patrzył na kulturę proletariacką. O zagadnieniu tym mówili w swoich tekstach Leon Kruczkowski i Władysław Broniewski. Z pisarzami komunistami były związane takie gazety jak „Lewar”, „ Kultura Robotnicza”, „Miesięcznik literacki”, „Sygnały”.

S.46

4) Która z grup literackich nie przeżyła zwrotu ku literaturze zaangażowanej? Awangarda Krakowska. Pod koniec działalności tej grupy Tadeusz Peiper przestał być głównym twórcą programów a stali się nimi Jalu Kurek, Brzękowski i Przyboś.

S.47

5) Po zakończeniu działalności „Zwrotnicy” awangardziści publikowali w „Linii”, paryskiej „L’art Contemporain” oraz polskiej„komunikaty grupa a.r”.

6) Po roku 1933 awangardziści publikowali tylko w gazetach innych grup literackich. Nie mieli własnego periodyku literackiego. Pod koniec działalności Awangardy Krakowskiej było odejść od myślenia Peipera. Dla Przybosia i Brzękowskiego ważna była wyobraźnia wizualna.



Daje wiersz, który napisałem:



Słowem namalować



Słowem namalować chcę tęsknotę

Do

ciała i głosu.



Czy potrafisz słowem malować

Zachwyt

Który jest w tobie

Gdy widzisz JĄ



Jeśli chcesz JĄ malować

Nie bój się



Chodzi o to, żebyś malował najlepiej jak umiesz



Piękno pozostanie zawsze pięknem

I niczym więcej



Szukam obecnie wkładu do drukarki atramentowej firmy HP o numerze 388. Dzisiaj byłem w sklepie o nazwie Tesco przy ulicy Długiej, ale tam wkładu nie dostałem. Wypożyczyłem sobie pierwszą książkę z Biblioteki Głównej Akademii Medycznej we Wrocławiu. "Wady kończyn dolnych. Postępowanie korekcyjne" Halina Malina. Dowiedziałem się gdzie znajduje się wypożyczalnia główna Biblioteki Akademii Medycznej we Wrocławiu ( ulica Parkowa 11). Od jakiegoś czasu czuję trochę bóle w kolanach przy chodzeniu. Pamiętam, że w dzieciństwie chodziłem na gimnastykę korekcyjną z powodu wady stóp o nazwie płaskostopie. Podejrzewam, że takie pobolewanie w kolanach może się wiązać z płaskostopiem, ale może być też inna przyczyna, na przykład problem z łąkotką, albo problemy zwyrodnieniowe. Nie znam się na tym. Jeśli problem pozostanie chce iść do ortopedy. Ostatnio codziennie rano wykonuję proste ćwiczenia usprawniające stopę ( kręcenie stopą, machanie stopą w rónych płaszczyznach). Chodzenie na palcach, na piętach, przenoszenie skarpet przy pomocy stopy, podawanie sobie skarpet ze stopy, do stopy. Takie typowe ćwiczenia przy płaskostopiu. Wiem, że istnieje coś takiego jak wkładki ortopedyczne stosowane przy płaskostopiu. Takie wkładki dobiera lekarz ortopeda. Zobaczę jaki będzie efekt ćwiczeń. Czekam na miesiąc październik. Wtedy wróci profesor od stawu skroniowo-żuchwowego i będę miał zrobioną nową szynę odciążającą staw. Stara jest popękana i mi wylatuje.

Bardzo dobrze patrzę na twórczość Piotra Rubika. Moim zdaniem ma bardzo ciekawe treściowo i muzycznie utwory. Dobrze się tego słucha. Dobiera bardzo ciekawych wokalistów. Pamiętam, że współpracowali z nim tacy artyści jak: Janusz Radek( bardzo lubie ten głos), Michał Gasz ( świetnie wykonywał "Mury" w Szansie Na Sukces ), Anna Maria Lubieniecka ( jeden z moich ulubionych głosów), pamiętam, że spiewał u niego ten facet z zespołu Leszcze, zapomniałem jak on się nazywał, Przemysław Branny, Olga Szomańska-Radwan, Zofia Nowakowska. Piosenki Piotra Rubika są radosne, przyjemnie się ich słucha. Optymistyczne. Pamiętam u niego kilka utworów poświęconych zmarłemu papieżowi Janowi Pawłowi II na przykład "Wieża modlitwy". Daje do posłuchania. "Nie bój się, nie wstydź sie mówić, że kochasz". http://www.youtube.com/watch?v=Pq8EMZxzhkU. Dziękuję.



Marcin

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz